Kënga e parë ( Gitanjali fq.11)-Rabintranat Tagora
Më ke krijuar të paskajshëm, ashtu është dëshira jote.
Ti pandërprerë e zbraz atë kupëz dhe sërish e mbush me jetë të njomë.
Atë zamarën e vogël të kallamit, ti e mbart në mal e në fushë dhe përherë u bie këngëve të reja.
Nga prekja jote e amshuar, zemra ime e vogël zgjerohet në gazmend e thotë fjalë të paqarta.
Dhuratat e tua pa numër arrijnë tek unë vetëm përmes këtyre duarve të vockëla. Shekujt shkasin, e ti gjithnjë mbush kupën, e gjithnjë vend ka përsëri.
Abonohu te:
Posto komente (Atom)
Nuk ka komente:
Posto një koment
Shënim. Vetëm anëtari i blogut mund të postojë komente.